Tien jaar na de invoering is het denken over passend onderwijs aan het veranderen. In Nederland én binnen Carmel. Kunnen we wel spreken van ‘passend’ onderwijs als we zo veel leerlingen apart zetten om aan hun ondersteuningsbehoeften te kunnen voldoen? En waarom geven we leerlingen etiketjes, terwijl íedere leerling anders is? Tijd voor een goed gesprek, vindt de Professionele Leergemeenschap Inclusiever onderwijs die zich hier binnen Carmel mee bezighoudt.

‘Leerlingen uit plattelandsgemeenten hebben een beperkte woordenschat.’ Maar is dat eigenlijk wel zo? Dit is een van de vele mythes die met de Datateam-methode ontkracht werd. Geen aannames of onderbuikgevoelens, maar het daadwerkelijk toetsen van je ideeën en hypotheses aan beschikbare data. De methode is een resultaat van de nauwe samenwerking tussen Carmel en de Universiteit Twente (UT). 
Geen frustraties meer van wetenschappers die iets onderzoeken waarmee vervolgens niets wordt gedaan. Ook geen frustraties vanuit de praktijk waar je soms alleen een ‘object’ bent in een wetenschappelijk onderzoek en je uiteindelijk niet zoveel kunt met de resultaten. Door het partnerschap tussen Carmel en de UT werken wetenschap en praktijk echt sámen aan (duurzame) onderwijsontwikkeling. Inmiddels al bijna vijftien jaar lang!

Veranderen is als het betreden van een onbekend pad in een uitgestrekt bos. In het begin voelt het misschien onwennig, een mix van opwinding en nervositeit. Maar naarmate je dieper in het bos doordringt, kom je in een wereld van nieuwe ervaringen en mogelijkheden. Verandering is de drijvende kracht achter vooruitgang, innovatie en groei.

Deze regel stamt uit het gedicht Awater dat Martinus Nijhoff in 1934 voor het eerst publiceerde. En deze regel geeft misschien wel haarfijn de essentie van de afnemende taal- en leesvaardigheid van leerlingen weer. Wat kunnen en moeten scholen daaraan doen? 

Een van de redenen waarom ik zo graag aan de slag ging bij het Twents Carmel College is ‘de open ruimte’. Jaren geleden nam ik met m’n collega’s levensbeschouwing deel aan een Carmelbrede werkgroep Identiteit. Daarin kwam een mooie afbeelding naar voren. Een kruis in de vorm van teksten met in het midden een leegte. Dit vond ik toen al mooi symbool staan voor Carmel, waar ik altijd de open ruimte voelde. Naar mijn idee is die ruimte nodig. Nodig voor ontwikkeling op onderwijskundig gebied, maar even goed op het gebied van persoonlijke ontwikkeling.