‘Mevrouw, heeft u iets dat op een voederbak lijkt?’ Een guitig koppie met vrolijke kijkers kijkt me aan. Uhm, een voederbak? ‘Ja, ik speel straks namelijk een non-binaire cavia en zo’n voederbak maakt het dan compleet.’

Op 1 oktober was het zover: mijn start als lid College van Bestuur bij Carmel. Wat heb ik al veel gezien en gehoord! Zo ontmoette ik afgelopen weken al veel collega’s en maakte ik kennis met een aantal Carmelscholen. Benieuwd naar mijn eerste indruk? Ik neem jullie graag mee. 

Het schooljaar is alweer even gestart. De wekker laat vroeg van zich horen, maar voordat je het weet moet je je spullen alweer bij elkaar pakken om af te sluiten en is de dag voorbij. Gisteren was ik pas laat thuis en leek het me een prima idee om de auto voor een keer op de oprit te laten staan. Normaal gesproken parkeer ik hem in de schuur vanwege een grote eik naast de oprit. Een fijne plek voor tal van vogels die tjilpen en fluiten, maar er ook vrolijk hun behoeften doen. 

Het is weer de periode van de managementgesprekken. Dit betekent dat ik collega’s op onze scholen spreek, die onder andere verantwoordelijk zijn voor het implementeren en verbeteren van de basisvaardigheden. Taal, rekenen, digitale geletterdheid en burgerschap: het zijn belangrijke vaardigheden, die je nodig hebt in je verdere leven. Om deze vaardigheden te verbeteren, is het nodig dat je ze integreert in zoveel mogelijk vakken. In de context van het betreffende vak natuurlijk. Doe je dit niet, dan blijven de vaardigheden achter. De zogeheten ‘transfer’, ook wel vertaalslag, wordt dan namelijk niet gemaakt. 
Maar het is nog best een uitdaging om de basisvaardigheden overal te laten terugkomen. Hoe doen we dat?

Enige tijd terug viel mij de twijfelachtige eer te beurt om onderdeel te zijn van online posts namens twee nepaccounts van school. Geen idee wat er precies stond maar ik kwam er in ieder geval niet positief vanaf. Het scheelt dat ik niet de enige was. Het was een hele line-up, maar toch. Ik hoorde dit vlak voor m’n eerste les van die dag. De loop van de koffiehoek naar m’n lokaal was pittig, dwars door de grote hal gevuld met een paar honderd leerlingen. Even zou ik hier gewoon niet willen zijn.