Kennelijk is dit het seizoen om de hei op te gaan. Logisch, want de heide is prachtig en staat in bloei. De paarse gloed steekt prachtig af bij de late herfstkleuren. Ook ik mocht afgelopen periode enkele keren de hei op. Ik heb in de regel last van pollen, dan steekt bij mij de allergie de kop op. Het bijzondere van de allergische reactie is dat het meestal opspeelt voorafgaand aan de heisessie. Je raadt het al: de allergie heeft weinig met de bloeiende hei te maken.  

Kringgesprek

Voorafgaand aan de heisessie beeld ik me altijd de onvermijdelijke setting in van een grote kring stoelen met een open ruimte in het midden. Op de rit ernaartoe bedenk ik wat ik allemaal ook had kunnen doen in de tijd die de heisessie kost. Eenmaal aangekomen bij de vaak landelijk gelegen uitspanning en bij het binnentreden van het zaaltje, blijkt het onvermijdelijke ook echt te gaan gebeuren: we starten met een kringgesprek. Ik beweeg me, met een neutrale uitdrukking op mijn gezicht, door de zaal richting de koffie en zoek de gezelligheid met de collega's op. Ik neem me meestal voor om eerst maar eens als een uil te observeren, voordat ik een bijdrage lever. Zo kan ik even aarden en in de goede mindset komen, zeg maar. 

Zondagse visite

Natuurlijk vraag ik me altijd af, waar mijn allergie (lees: weerstand) vandaan komt? Ik ben immers dol op samenwerken, reflectie en in verbinding zijn. Is het angst dat mij ervan weerhoudt me te geven? Angst om door de mand te vallen, angst voor het onbekende? Vermijd ik liever de plek van het ongemak? Of ben ik een zakelijk persoon, die er gewoon geen behoefte aan heeft en ben ik meer van de ratio dan van het gevoel. Het zal wel een beetje van alles zijn. Wat ik in ieder geval heb ervaren is dat het is als met zondagse visite: achteraf meestal goed en gezellig. En de visite kampt vooraf waarschijnlijk met hetzelfde gevoel.  

Carmel Journey

De laatste heisessie waaraan ik mocht deelnemen, was een volgende halte van de ‘Carmel Journey’, die schoolleiders en bestuur van Carmel samen afleggen. Bij deze halte van de Journey sloten ook de bedrijfsvoerders van Carmel aan. Startend in de kring gingen we op zoek naar effectievere samenwerking door het vergroten van het individuele en collectieve eigenaarschap en de wijze van onderlinge interactie. Samen op zoek naar dé ijsberg en de meetlat met de nadere specificaties. Via de bijbehorende gebaren probeerden de begeleiders gevoelsblokkades te duiden. Oef, dacht ik op dat moment: ik zit lekker mijn allergie.  

Van uil naar leeuw

In de middag mochten we uit de kring breken. Mijn blijdschap was zo groot dat ik me vol overtuiging op de diverse spelelementen stortte. De uil was getransformeerd tot een leeuw. En vol in de flow ervaarde ik wat ‘s ochtends in de kring al was benoemd. Dat we als team in staat zijn om, in elk geval in deze oefensituatie, effectiever samen te werken. Vanzelfsprekend was de cirkel rond toen we nadien weer in de kring reflecteerden op de spelelementen. De begeleiders duidden opnieuw met bijbehorende gebaren blokkades om de verbinding tussen hoofd, hart en buik te maken. Zoals iedereen in de kring, werd ook ik uitgenodigd om een belofte aan mezelf te doen. Dit om met de opgedane inzichten van de oefensituatie de transfer te maken naar de praktijk. Even stak de allergie opnieuw op, het voelde gekunsteld. Maar gekunsteld of niet: ik deed het en deel het nu met jullie.  

Belofte

Ik zal mij voortaan openstellen bij heisessies en vanaf het begin meegaan in de flow van een kringgesprek. Want ik weet wat het me aan het eind oplevert en dat is het vooraf gevoelde ongemak méér dan waard. Naast het verworven persoonlijke inzicht, ervaar en zie ik ook de winst voor het team. De onderlinge gesprekken verdiepten zich. Er was volop teamspirit van schoolleiders en bedrijfsvoerders. Ieder vanuit zijn eigen rol, bijdragend aan een beter Carmel. Zo doen we het Samen Slimmer. Op naar de volgende heisessie! 


Fotografie: Marty van Dijken