Een van de redenen waarom ik zo graag aan de slag ging bij het Twents Carmel College is ‘de open ruimte’. Jaren geleden nam ik met m’n collega’s levensbeschouwing deel aan een Carmelbrede werkgroep Identiteit. Daarin kwam een mooie afbeelding naar voren. Een kruis in de vorm van teksten met in het midden een leegte. Dit vond ik toen al mooi symbool staan voor Carmel, waar ik altijd de open ruimte voelde. Naar mijn idee is die ruimte nodig. Nodig voor ontwikkeling op onderwijskundig gebied, maar even goed op het gebied van persoonlijke ontwikkeling.  

‘We zitten op een zinkend schip', ‘Onderwijsinspectie is gealarmeerd’, ‘Ruim een vijfde van de Nederlandse scholen krijgt een onvoldoende’. Zomaar een greep uit de verontrustende krantenkoppen naar aanleiding van het jaarlijkse rapport over de stand van zaken in het onderwijs, dat de Inspectie van het Onderwijs vorige week publiceerde. De Staat van het Onderwijs: een lijvig boekwerk van 140 pagina’s. De koppen verwijzen naar een steekproef, waarbij de inspecteurs 20% van 225 bezochte scholen als onvoldoende of zwak beoordeelden. De basisvaardigheden als taal, rekenen en burgerschap hierin nog niet eens meegenomen.

Heb jij de juiste vaardigheden en kennis om je werk goed te kunnen doen? Heb je plezier in je werk? En geeft het werken je energie? Hierover gaat het als we het hebben over “inzetbaarheid”. Sinds kort leggen we hier bij Carmel de nadruk op. Zodat we werken met plezier en energie, en lang verzuim kunnen voorkomen.

‘Je ziet mij te weinig.’ Je zal het als docent maar te horen krijgen van een leerling. Hoe ga je daarmee om? Je hoort vaak verhalen van (oud-)leerlingen over die ene docent, die het verschil maakte. Maar hoe zit dat andersom? Ben jij als docent door een leerling anders gaan kijken naar zaken? Of ben je weleens, gevraagd of ongevraagd, gespiegeld op je eigen gedrag? Ik wel. En zacht uitgedrukt, voelde dat niet comfortabel.  

We zijn (in Nederland) gewend om te denken in ‘jij hebt gelijk óf ik heb gelijk’. En als we gek doen, dan spreken we een compromis af. We kunnen haarfijn uitleggen wat er níét goed is aan een idee, zijn gek op de woorden ‘ja maar’, en beren op de weg zien we in overvloed. Maar hoe zou het zijn als je samen kijkt wat er beter kan? Om met elkaar te speculeren en te denken, om boven het niveau uit te stijgen van zwart of wit. 
Op Twents Carmel College, locatie Lyceumstraat, werd hier afgelopen donderdag mee geoefend door een groep leerlingen en de schoolleiding. Met een internationaal tintje, want het was in het Engels onder begeleiding van twee jonge experts van KAOS Youth (school for creative leadership) uit Denemarken. Samen dachten we na over beleid: waar loop je tegenaan en wat zou er beter kunnen op jouw school? Ik mocht aansluiten en ik deel graag mijn waardevolle inzichten met je!