Ik schiet in de lach als ik op weg naar de stal, waar ik tot hilariteit van de boer dagelijks koeien knuffel, een aanhangwagen volgepakt met kerstbomen zie staan. Eind van de week gaan mijn buurtjes trouwen en vandaag gaan de mannen “de boog zetten”, zoals dat in Twente gebruikelijk is. Vanuit de stal hoor ik de eerste kettingzaag ratelen en als ik terugloop is het begin van een erehaag ontstaan. Niet alleen de “niendeur” wordt versierd. De hele oprit wordt meegenomen met maar liefst 27 kerstbomen. ‘Als we het doen, dan doen we het goed’, lachen de mannen. De mannen, noabers, hebben er duidelijk schik in. Noabers: een bijzonder begrip hier in Twente. Zeker op het platteland.

Een rood bolletje boven in mijn scherm vertelt me dat ik mail heb: ‘Mijn klas is mee naar de keuken voor een gezonde maaltijd!’ Kijk, hier word ik nou blij van. Een spontane actie naar aanleiding van een nieuwsbrief over de Gezonde School, met speciale aandacht voor het Nationaal Schoolontbijt. Op een in de mail bijgevoegde foto is te zien dat leerlingen in één van onze mooie keukens met allerlei etenswaren in de weer zijn om een gezonde maaltijd te bereiden en ook te nuttigen. Enthousiasme en betrokkenheid spatten ervan af. Zo wil je toch graag met je leerlingen bezig zijn?!

Kennelijk is dit het seizoen om de hei op te gaan. Logisch, want de heide is prachtig en staat in bloei. De paarse gloed steekt prachtig af bij de late herfstkleuren. Ook ik mocht afgelopen periode enkele keren de hei op. Ik heb in de regel last van pollen, dan steekt bij mij de allergie de kop op. Het bijzondere van de allergische reactie is dat het meestal opspeelt voorafgaand aan de heisessie. Je raadt het al: de allergie heeft weinig met de bloeiende hei te maken.  

Het is de periode van de managementgesprekken, waarbij wij als College van Bestuur naar onze locaties toegaan om gesprekken met collega’s te voeren. Wat fijn dat dit weer kan! Alle managementgesprekken zijn opgebouwd uit een gesprek met de schoolleiding en een gesprek met mensen in de organisatie. 

Op een maandagochtend gingen we naar Carmel College Salland. Fridse, lid College van Bestuur, mocht met de zorgcoördinator in gesprek over de zorgstructuur. Ik mocht in gesprek met Annemiek, een enthousiaste en bevlogen teamleider havo onderbouw, over zelfevaluatie en visitatie. Eens in de vier jaar nemen Carmelscholen hieraan deel. Het houdt in dat je als school eerst gezamenlijk een zelfevaluatie schrijft waarna collega’s van twee andere Carmelscholen jouw school bezoeken om mee te kijken wat zij daarvan terugzien. Ze vertelde mij over haar ervaringen hiermee.

Het is een traditie van Carmel om oud-toezichthouders, -bestuurders en -eindverantwoordelijke schoolleiders eens per twee jaar te ontmoeten. Tijdens corona lag deze traditie uiteraard stil. Maar gisteravond kwamen we weer samen en dit stond natuurlijk in het teken van 100 jaar Carmel. Als huidig bestuurder heb ik dan wel even een realisatiemoment: van deze 100 jaar heb ik maar vijf procent meegemaakt, maar ik zit in een zaal met sommige mensen die (school- en werktijd bij elkaar opgeteld) meer dan 40 jaar Carmelervaring hebben.