We leven in een bijzondere tijd: al tijden een demissionair kabinet, oorlogen, boeren die in opstand komen, een mogelijk vertrek uit Nederland van multinational ASML… Iedereen lijkt andere dingen te willen. Kunnen we als land iedereen die keuzes ‘zomaar’ geven? En welk effect heeft dit op onze leerlingen?

‘Leerlingen uit plattelandsgemeenten hebben een beperkte woordenschat.’ Maar is dat eigenlijk wel zo? Dit is een van de vele mythes die met de Datateam-methode ontkracht werd. Geen aannames of onderbuikgevoelens, maar het daadwerkelijk toetsen van je ideeën en hypotheses aan beschikbare data. De methode is een resultaat van de nauwe samenwerking tussen Carmel en de Universiteit Twente (UT). 
Geen frustraties meer van wetenschappers die iets onderzoeken waarmee vervolgens niets wordt gedaan. Ook geen frustraties vanuit de praktijk waar je soms alleen een ‘object’ bent in een wetenschappelijk onderzoek en je uiteindelijk niet zoveel kunt met de resultaten. Door het partnerschap tussen Carmel en de UT werken wetenschap en praktijk echt sámen aan (duurzame) onderwijsontwikkeling. Inmiddels al bijna vijftien jaar lang!

‘Je ziet mij te weinig.’ Je zal het als docent maar te horen krijgen van een leerling. Hoe ga je daarmee om? Je hoort vaak verhalen van (oud-)leerlingen over die ene docent, die het verschil maakte. Maar hoe zit dat andersom? Ben jij als docent door een leerling anders gaan kijken naar zaken? Of ben je weleens, gevraagd of ongevraagd, gespiegeld op je eigen gedrag? Ik wel. En zacht uitgedrukt, voelde dat niet comfortabel.  

We zijn (in Nederland) gewend om te denken in ‘jij hebt gelijk óf ik heb gelijk’. En als we gek doen, dan spreken we een compromis af. We kunnen haarfijn uitleggen wat er níét goed is aan een idee, zijn gek op de woorden ‘ja maar’, en beren op de weg zien we in overvloed. Maar hoe zou het zijn als je samen kijkt wat er beter kan? Om met elkaar te speculeren en te denken, om boven het niveau uit te stijgen van zwart of wit. 
Op Twents Carmel College, locatie Lyceumstraat, werd hier afgelopen donderdag mee geoefend door een groep leerlingen en de schoolleiding. Met een internationaal tintje, want het was in het Engels onder begeleiding van twee jonge experts van KAOS Youth (school for creative leadership) uit Denemarken. Samen dachten we na over beleid: waar loop je tegenaan en wat zou er beter kunnen op jouw school? Ik mocht aansluiten en ik deel graag mijn waardevolle inzichten met je!

Voor alles is een eerste keer. Zo werd ik vorige week aangehouden door een inspecteur. Oké, het was niet fysiek, ik werd gebeld en gevraagd om een verklaring af te leggen. Maar het telefoontje kwam wel onverwacht. Je krijgt als bestuurder met veel te maken, en ik heb nogal wat ervaring in het onderwijs in de afgelopen 36 jaar, maar dit was nieuw voor mij.