Enkele weken geleden ben ik uitgenodigd door een docent Nederlands op het Titus Brandsmalyceum (TBL) in Oss. De aanleiding was het feit dat wij als Carmelbestuurders hebben besloten geen salaris te betalen aan stakende collega’s. Zijn voorstel was dat ik een dagje zou meelopen zodat ik wat meer zicht zou krijgen op de lespraktijk, waardoor ik een realistische(r) beeld zou krijgen van de werkdruk. Een kolfje naar mijn hand, omdat ik zelf ook docent ben geweest, en ik het ook nu nog steeds erg gaaf vind om een kijkje in de klas te nemen. Ik was erg benieuwd welke inzichten deze meeloopdag mij zouden opleveren. Zou mijn eigen beeld van de praktijk nog wel realistisch zijn? En zou het een ander licht werpen op mijn standpunt als bestuurder over het doorbetalen van salaris bij staking? Een verslag van de dag, dat ik graag met jullie deel.

Karin: ‘Ik ga mijn blog schrijven over de actie voor een verbod op vuurwerk. Ik denk aan het Arnhemse gezin met de twee kinderen dat slachtoffer is geworden, maar ook aan de kinderen die het vuurwerk in de hal van de flat hebben gegooid. Deze jongens moeten de rest van hun leven dealen met het idee dat hun actie de dood van twee mensen tot gevolg had. De een vindt dat we daders knuffelen, de ander vindt dat de woningbouwvereniging anders had moet opereren. Maar als we in ons land de traditie hebben om als consumenten vuurwerk te mogen afsteken, dan is dat natuurlijk ook een risico. Je zou maar de leraar of lerares zijn van deze kinderen. Hoe ga je hier dan mee om in de klas?’

Ik zit nog na te genieten van de Carmel Hattiedag die plaatsvond in november. Professor John Hattie komt jaarlijks naar Nederland voor het congres ‘Leren zichtbaar maken’. Dit jaar was het Carmel gelukt om een exclusief programma met Hattie te organiseren voor 300 Carmelmedewerkers. Een mooie mix van docenten, schoolleiders en leerlingen kwam vol verwachting samen.

Maandagmorgen 5.15 uur: de wekker gaat. Om 9.00 uur begint een overleg bij de VSNU (Vereniging van Universiteiten) in Den Haag. Dus op mijn fiets naar het station in Deventer, en ik pak rond 7.00 uur de intercity naar Den Haag. Samen met alle lagen in het onderwijs (van po en vo tot en met hbo, wo en enkele vakbonden) buigen we ons vandaag over de vraag of we tot onderwijs kunnen komen waarbij we vanuit het gehele onderwijsveld pleiten voor duurzame investeringen.

Op donderdag 31 oktober mocht ik in een discussiepanel zitten in het kader van ‘10 jaar Onderwijsgeschillen’. Met de invoering van de WMS (Wet op de medezeggenschap) is er één organisatie gekomen waar onder andere deze geschillen worden behandeld. Centraal gebundelde expertise kan kwaliteitsverhoging beter ondersteunen. Voor klachten van leerlingen, ouders en medewerkers zijn er diverse instanties, waaronder natuurlijk de onafhankelijke klachtencommissie van Carmel.