Als bestuurder van Carmel zit ik regelmatig in de auto. Zo was ik gisteren op weg naar een afspraak over de nieuwe opzet van de Carmel Award (onze jaarlijkse Carmelbrede wedstrijd voor het beste profielwerkstuk). Hierbij mogen niet alleen cognitieve en intellectuele talenten zich presenteren, maar ook creatieve talenten en praktische intelligentie krijgen een podium. Voor mij is dit dan ook de definitie van excellent onderwijs. We vieren álle talenten van iedere leerling.

In het klimaatakkoord staat dat alle gebouwen straks klimaatneutraal moeten zijn. Dat wil zeggen: geen (negatief) effect op de klimaatverandering. Als onderwijsstichting vinden wij dat natuurlijk heel belangrijk. De allereerste maatregelen zijn al gedeeltelijk neergezet in ons meerjarenonderhoudsplan. Het heeft nogal wat voeten in de aarde. Huiseigenaren maken zich zorgen over wie er voor de kosten opdraait als zij van het gas af moeten. Maar ook scholen hebben die zorg. Als we straks niet meer aan de norm voldoen, wie betaalt dan de rekening?

Een jaar geleden aanvaardde ik de baan van voorzitter College van Bestuur van Stichting Carmelcollege. Voor de buitenwereld is dat niet altijd een positieve keuze: bestuurders zijn per definitie machtsbeluste, megalomane mensen en besturen die wat groter van omvang zijn, zijn per definitie slecht. Je moet dus wel een beetje gek zijn om met veel genoegen aan zo’n klus te beginnen. Ik ben nu een jaar verder en als ik terugkijk zie ik veel dingen om trots op te zijn. Ik deel ze graag met je.