Een jaar geleden aanvaardde ik de baan van voorzitter College van Bestuur van Stichting Carmelcollege. Voor de buitenwereld is dat niet altijd een positieve keuze: bestuurders zijn per definitie machtsbeluste, megalomane mensen en besturen die wat groter van omvang zijn, zijn per definitie slecht. Je moet dus wel een beetje gek zijn om met veel genoegen aan zo’n klus te beginnen. Ik ben nu een jaar verder en als ik terugkijk zie ik veel dingen om trots op te zijn. Ik deel ze graag met je.

Ten eerste is er de pedagogisch-didactische filosofie: elke mens, heel de mens en alle mensen. Carmel heeft het waardengericht onderwijs in de genen. Al bijna honderd jaar geven onze scholen hieraan een eigentijdse en persoonlijke invulling, en dat maakt verscheidenheid binnen onze eenheid ook mogelijk. Verder investeren wij - vanuit diezelfde filosofie - écht in onze eigen mensen. Carmel is een kennisalliantie, wat betekent dat wij kennis ophalen en inzetten van onze eigen vakmensen. Daarnaast besteden we veel geld, tijd en aandacht aan de professionalisering van onze mensen. Dat is geen reclamepraatje, want de feiten bewijzen het: Wij trekken hiervoor méér dan het dubbele bedrag uit dan is afgesproken in de CAO. Wat ook belangrijk is, is dat we samen problemen oplossen vanuit eigenaarschap en solidariteit. Dankzij onze omvang kunnen we een school ondersteunen waarmee het even minder gaat. Zowel financieel als met inzet van mensen. Ook uitdagingen als krimp en toekomstbestendige bedrijfsvoering gaan we samen aan. Door onze geografische spreiding verbindt iedere locatie zich met de eigen omgeving en biedt vanuit deze context een aanbod waarbij de ontwikkeling van de leerling centraal staat. Carmel levert dus nooit een eenheidsworst. Tenslotte zijn we een kwaliteitsorganisatie. We zijn ons ervan bewust dat de kwaliteit dagelijks in het klaslokaal geleverd wordt. We houden dit ook goed in beeld om onze beloften aan leerlingen en hun ouders na te komen. Onze verantwoordelijkheid voor 38.000 leerlingen en 4.300 medewerkers nemen wij zeer serieus.

Je zult begrijpen dat ik na de vakantie stond te trappelen om weer aan de slag te mogen gaan voor onze mooie organisatie! Hopelijk is dat voor jou ook zo.

Karin van Oort,
Voorzitter College van Bestuur