“Als je er maar een foto van hebt gemaakt, dan ben je er geweest.”

Deze uitspraak komt wel eens bij mij op als ik tijdens vakantie toeristen (en ook mij zelf trouwens) zie, die zich verdringen voor het maken van een mooie foto van dat mooie, indrukwekkende gebouw of natuurverschijnsel.  
Ervaren we wel de schoonheid op zich of heeft het meer de waarde van een handtekening die ik vroeger als kind aan de hand van mijn vader op het eind van een voetbalwedstrijd vroeg aan een Ajax-speler op trainingskamp in De Lutte?
Zo, die heb ik ook weer in de pocket.

Zo halverwege het schooljaar houdt het ons nauwelijks bezig, maar als je aan examenklassen lesgeeft is de periode van de diploma-uitreiking toch wel een heel bijzondere tijd. Alle kennis, energie en moeite die je in de leerlingen hebt geïnvesteerd, valt op zo’n moment samen. Ouders realiseren zich dat ook en bedanken je met een handdruk en een schouderklopje. Van je oud-leerlingen, met wie je een speciale band had, krijg je een doosje chocolade met een mooie, handgeschreven kaart erbij. In feite is dat zo’n beetje het enige moment dat je waardering krijgt voor je werk van je "klanten". De rest van het schooljaar bestaat louter uit gesleur en getrek aan de overige leerlingen om ze een beetje aan het werk te krijgen. 

Maandagmorgen 5.15 uur: de wekker gaat. Om 9.00 uur begint een overleg bij de VSNU (Vereniging van Universiteiten) in Den Haag. Dus op mijn fiets naar het station in Deventer, en ik pak rond 7.00 uur de intercity naar Den Haag. Samen met alle lagen in het onderwijs (van po en vo tot en met hbo, wo en enkele vakbonden) buigen we ons vandaag over de vraag of we tot onderwijs kunnen komen waarbij we vanuit het gehele onderwijsveld pleiten voor duurzame investeringen.

Op donderdag 31 oktober mocht ik in een discussiepanel zitten in het kader van ‘10 jaar Onderwijsgeschillen’. Met de invoering van de WMS (Wet op de medezeggenschap) is er één organisatie gekomen waar onder andere deze geschillen worden behandeld. Centraal gebundelde expertise kan kwaliteitsverhoging beter ondersteunen. Voor klachten van leerlingen, ouders en medewerkers zijn er diverse instanties, waaronder natuurlijk de onafhankelijke klachtencommissie van Carmel.

“Mam, wat dééd je vroeger dan na school”? Ze gruwen bij het idee geen internet, Netflix of mobiel te hebben. Als ik dan zeg dat ik huiswerk maakte (lachsalvo van de oudste), muziek luisterde (middelste rolt met de ogen) en graag boeken las en appeltaart bakte (ongelovige blik van de jongste), kan ik werkelijk zeggen dat ik volgens mij niets heb gemist. Zij zijn blij met een nieuw seizoen van Riverdale, 13 Reasons Why en Stranger Things; ik was blij met de Top 40 op vrijdagmiddag met Lex Harding. Verandering.