Een klein kantoor aan de eettafel in de huiskamer. Een mooie werkplek, omdat ik via mijn raam uitzicht heb op de buitenwereld. Voor het eerst een eekhoorn in mijn tuin gezien. Was ik daar vóór het coronatijdperk te onrustig voor of is het nu rustiger, waardoor de eekhoorn zich ook in mijn tuin durft te laten zien? Buren helpen elkaar. Maar mijn buurvrouw van in de tachtig wil graag zelf boodschappen blijven doen: “Aardig dat je het vraagt, Karin, maar ik wil dit graag zelf doen. Ik blijf ver van andere mensen en heb een doekje met ontsmettingsmiddel bij me om het winkelwagentje schoon te maken.”

Van de een op de andere dag is je baan in het onderwijs enorm veranderd. Van een intensief maar soms voorspelbaar regime van lessen met voor- en nawerk staat het reguliere onderwijs stil. Ineens moet je in een steile leercurve afstandsonderwijs gaan verzorgen. Tenminste, als je nog gezond bent. Vanzelfsprekend dat iedereen zijn gezondheid voor laat gaan en goed op zichzelf en elkaar past. 

De avond komt
en de dag verdwijnt.
Ik breek het brood
en ik drink de wijn.
Ik drink op jou
en ik drink op mij.

Misschien moet ik er maar eens een punt achter zetten. Al die gesprekken met leerlingen die het prettig vinden om na schooltijd even een uurtje met me te praten. Wellicht wordt het tijd om mijn grenzen aan te geven, te zeggen dat zo’n uurtje betekent dat ik werk laat liggen. Werk dat ik op een later moment alsnog zal moeten afmaken. Wordt het tijd om te zeggen dat ik echt wel begrip voor hun situatie heb, maar helaas gewoonweg geen tijd heb om hen aan te horen.

Enkele weken geleden ben ik uitgenodigd door een docent Nederlands op het Titus Brandsmalyceum (TBL) in Oss. De aanleiding was het feit dat wij als Carmelbestuurders hebben besloten geen salaris te betalen aan stakende collega’s. Zijn voorstel was dat ik een dagje zou meelopen zodat ik wat meer zicht zou krijgen op de lespraktijk, waardoor ik een realistische(r) beeld zou krijgen van de werkdruk. Een kolfje naar mijn hand, omdat ik zelf ook docent ben geweest, en ik het ook nu nog steeds erg gaaf vind om een kijkje in de klas te nemen. Ik was erg benieuwd welke inzichten deze meeloopdag mij zouden opleveren. Zou mijn eigen beeld van de praktijk nog wel realistisch zijn? En zou het een ander licht werpen op mijn standpunt als bestuurder over het doorbetalen van salaris bij staking? Een verslag van de dag, dat ik graag met jullie deel.