Geen namen van geslaagden meer in de krant. Toestemming vooraf voor publicatie van foto’s. Beperking van de termijn waarin scholen leerlinggegevens mogen bewaren. Docenten die niet meer vanzelfsprekend mogen deelnemen aan groepsapps. Nieuwe wetgeving gaat ver om onze privacy te beschermen. Wat vinden we hiervan? Het vernieuwde belpanel zet zijn tanden in de volgende stelling: Voor scholen gaan de privacyregels te ver!

Geen namen van geslaagden meer in de krant. Toestemming vooraf voor publicatie van foto’s. Beperking van de termijn waarin scholen leerlinggegevens mogen bewaren. Docenten die niet meer vanzelfsprekend mogen deelnemen aan groepsapps. Nieuwe wetgeving gaat ver om onze privacy te beschermen. Wat vinden we hiervan? Het vernieuwde belpanel zet zijn tanden in de volgende stelling: Voor scholen gaan de privacyregels te ver!

Geen namen van geslaagden meer in de krant. Toestemming vooraf voor publicatie van foto’s. Beperking van de termijn waarin scholen leerlinggegevens mogen bewaren. Docenten die niet meer vanzelfsprekend mogen deelnemen aan groepsapps. Nieuwe wetgeving gaat ver om onze privacy te beschermen. Wat vinden we hiervan? Het vernieuwde belpanel zet zijn tanden in de volgende stelling: Voor scholen gaan de privacyregels te ver!

In mijn rol als voorzitter zit ik vaak in de auto, omdat ik naar scholen ga. Laatst zat ik in de auto en, naast de telefoontjes die ik daar af en toe afhandel, luister ik ook heel wat uurtjes naar de radio. Ik viel middenin een discussie over de paasvuren en over de milieuverontreinigende consequenties daarvan. In deze discussie werd het een tegenstelling tussen oost en west.

De tweede groep leerlingen, die komende tijd voor Carmel vlogt over uiteenlopende onderwerpen, stelt zich in deze video graag aan je voor. In deze vlog zie je leerlingen van Augustinianum in Eindhoven en van Bonhoeffer College, locatie Bruggertstraat in Enschede.

De Carmel Leerlabs beginnen aan hun tweede jaar. Een natuurlijk moment voor een tussenbalans. ‘Iedereen pioniert en is bereid vieze voeten te krijgen en de stoute schoenen aan te trekken’, zegt projectleider Matthijs van de Woestijne. Zijn collega Dick Bijl: ‘Ik heb het afgelopen jaar meer geleerd dan in de 18 of 19 jaar hiervoor.’

Een fikse boete kreeg onze zoon van zijn school. Natuurlijk draaiden zijn ouders op voor de rekening, want zijn zakgeld was niet toereikend. De boete vloeide logisch voort uit de mishandeling van zijn schoolboeken. Eigenlijk was het dus geen boete, maar een rekening voor de schade die een lekkend flesje limonade in zijn schooltas had aangericht. De pagina's waren verkleefd. En op je spullen behoor je zuinig te zijn, zelfs al is het een tas vol met schoolboeken. Zoonlief vond het allemaal nogal oneerlijk, hij kon er toch niets aan doen?

Scholen en docenten implementeren met enige regelmaat een onderwijsvernieuwing. Deze vernieuwingen worden lang niet altijd onderdeel van routines van de school. Hoe kan het dat een veelbelovende vernieuwing op de ene school onderdeel wordt van schoolroutines, terwijl dezelfde vernieuwing op een andere school een stille dood sterft? En wat moeten we doen om een succesvolle vernieuwing voort te laten bestaan? Deze vragen vormen de basis voor onderzoek dat momenteel plaatsvindt binnen de Universiteit Twente (UT) in samenwerking met Stichting Carmelcollege.

Sommige zinnen blijven je altijd bij. Ooit was er een leerling die in de klas zei: “Meneer, dit vak gaat helemaal nergens over.” Ik was hevig gepikeerd en begon me meteen te verdedigen. In mijn les leerde je Frans praten!

Een jaar geleden aanvaardde ik de baan van voorzitter College van Bestuur van Stichting Carmelcollege. Voor de buitenwereld is dat niet altijd een positieve keuze: bestuurders zijn per definitie machtsbeluste, megalomane mensen en besturen die wat groter van omvang zijn, zijn per definitie slecht. Je moet dus wel een beetje gek zijn om met veel genoegen aan zo’n klus te beginnen. Ik ben nu een jaar verder en als ik terugkijk zie ik veel dingen om trots op te zijn. Ik deel ze graag met je.