Het is mij een eer om als één van de oprichters van Stichting Carmelcollege nu het openingsartikel voor het Carmel Magazine te mogen schrijven. Jouw wereld ziet er zo anders uit dan die waarin ik leef. Bovendien leg ik als karmeliet altijd de relatie met God, op een wijze die velen van jullie niet (meer) zal aanspreken. Maar ziehier: ondanks onze scheiding langs dimensies van tijd en dood hebben jij en ik meer overeenkomsten dan je wellicht zult denken.

Het aprilnummer van Carmel Magazine is uit! Een heel bijzonder nummer, want op maandag 30 mei a.s. bestaat Carmel precies 100 jaar. In dit nummer gaan we onder andere terug naar onze oorprong en het gedachtegoed van medeoprichter Titus Brandsma, kijken we met karmeliet Anne-Marie Bos door de bril van de geschiedenis, en kijken we vooruit naar de jubileumweek en de Carmel Impact Challenge die we organiseren. Het College van Bestuur vertelt in haar column én in een video wat de kracht van Carmel is, en we spreken met vijf generaties collega's over verbondenheid met elkaar en binnen Carmel. Nieuwsgierig? Dat snappen wij, lees snel verder!

Mijn week is weer een reizend circus geworden. Van locatie naar locatie. We ontmoeten volop mensen, vergaderen weer vaker fysiek en gaan weer gezellig naar het dorpscafé. Met regelmaat gaat het nog mis en leiden die ontmoetingen tot Omikron-besmettingen, maar soms lijkt het alsof “men” het er graag voor over heeft. De laatste risico inventarisatie & evaluatie, die bij Carmel is uitgevoerd, spiegelde ons voor dat we ons beter aan de hygiëneprotocollen kunnen houden. Dat is zeker zo. 

In deze periode waarin de coronamaatregelen langzamerhand voor het onderwijs komen te vervallen, staan we ook bij Carmel weer voor een nieuwe uitdaging. Het corona-crisisteam maakt plaats voor het Oekraïne-crisisteam. Dit team probeert alle vragen en ingewikkeldheden op te pakken, die er Carmelbreed ontstaan door deze situatie.
We krijgen allemaal mee dat de mannen in Oekraïne achterblijven om te vechten in de oorlog. Dit betekent dat zo’n 30-50 procent van alle vluchtelingen kinderen zijn en dat veel van deze kinderen onderwijs moeten volgen. Hiervan valt 15-25 procent in de categorie voortgezet onderwijs. 

Op de mavo zeiden ze tegen me: ‘Wacht maar tot je op de havo zit, dan wordt het veel moeilijker.’ Toen ik op de havo zat, zeiden ze: ‘Wacht maar, op het vwo gaat het veel sneller’. Toen ik hbo deed, kreeg ik te horen: ‘Op de universiteit moet je veel harder leren’. Uiteraard zegt het iets over mij, dat ik het aan de ene kant als een angstbeeld zag, maar aan de andere kant als een uitdaging waarin ik m’n tanden kon zetten. Feit is dat ik, hoe eng ik het ook vond, iedere keer de uitdaging opnieuw aanging.