Ruimte in verbinding
donderdag 25 juni 2020
Genio Ruesen is lid van de centrale directie van het Bonhoeffer College in Enschede.
‘De grote verbindende factor tussen alle mensen die leidinggeven binnen Carmel is die ene uitspraak: ‘Heel de mens, iedere mens, alle mensen’. Daaruit spreekt bezieling: wij willen er zijn voor de leerlingen. Natuurlijk geeft ieder daar op zijn eigen manier vorm aan. En natuurlijk gebeurt dit op andere scholen ook. Maar stiekem heb ik het idee dat het bij Carmel net wat verder gaat. Hoe precies en waar precies, daar kan ik lastig de vinger op leggen. Maar het Carmelgevoel is toch: wij gaan voor de mens.
Ik geloof in de emanciperende werking van onderwijs: kinderen laten kennismaken met werelden die ze vanuit hun eigen achtergrond niet snel zouden zien. Voor een kind van een alleenstaande ouder die maar net de eindjes aan elkaar knoopt, betekent dat iets anders dan voor een kind van een medisch specialist. ‘De wereld is groter dan ik dacht’: als docent zie je bij een leerling soms letterlijk dat kwartje vallen. Als leidinggevende zie ik datzelfde bij medewerkers. Het mooiste is als je medewerkers iets ziet doen waarvan ze niet gedacht hadden dat ze het ooit zouden kunnen. Veel is daar niet voor nodig. Geef mensen de ruimte en ze gaan die gebruiken.
In mijn leiderschap werk ik bewust vanuit een bepaalde naïveteit. Ik kies als uitgangspunt dat mensen het goede willen doen. Van nature ben ik iemand die graag het overzicht heeft. De verleiding om mensen dichtbij te houden is groot. Maar ik kies voor vertrouwen, voor ruimte geven. Ik ben een generalist: overal in de school zitten mensen die op diverse terreinen beter thuis zijn dan ik. Geef ik goede support, dan ontwikkelen zij zichzelf. Als mensen zich gezien weten, zetten ze hun beste beentje voor. Erkenning is de basis, ook bij meningsverschillen. Verplaats je in de ander, of dat nu een ouder met een klacht is of een medewerker die zich aan iets ergert. Als je begrip kunt opbrengen voor het belang van de ander, kun je er samen uitkomen.
Ik voel me graag onderdeel van een keten. Op persoonlijk vlak: de keten van mijn ouders, via mij, naar mijn kinderen. Maar ook in mijn werkzame leven. Het grotere geheel is belangrijk voor mij. Ik wil niet werken op een school waar ik mijn dingetje doe en de boze buitenwereld buiten houd. Een school is een maatschappelijke organisatie: de samenleving draait beter als wij ons werk goed doen. In de kern is dat wat ik wil: mensen in mijn omgeving gelukkiger helpen maken. En dat lukt beter in een verband, want samen bereik je meer.
Binnen Carmel hebben we een traditie van samenwerken. In contact met elkaar zoeken we de oplossing. Dat vind ik echt een meerwaarde. Natuurlijk werkt ieder van ons ook in andere verbanden samen. Elke school heeft een lokale context, iedere school heeft contacten elders in het land. Maar binnen Carmel zoeken we elkaar wel graag op. Er zijn allerlei samenwerkingsverbanden, werkgroepen, denktanken – we zien elkaar regelmatig. Er is een vertrouwdheid die maakt dat je je ziel en zaligheid op tafel kunt leggen. Die veiligheid is heel wezenlijk.
Dat we een verband vormen, maakt het ook mogelijk professioneler te werken. Als eenpitter zou je nooit een juridische afdeling in stand kunnen houden. Op de schaal van Carmel is dat veel makkelijker. We ontwikkelen ons gezamenlijk op terreinen als huisvesting, kwaliteit, duurzaamheid, financiën.. Dat betekent wel dat iedere instelling soms afscheid moet nemen van gekoesterde routines. Dat is gevoelsmatig niet altijd makkelijk, maar wel efficiënter.
Binnen Carmel maken we momenteel een slag naar meer samen optrekken: eenheid in de intentie, de houding én de uitvoering. In deze tijd wordt dat steeds noodzakelijker. Maar het is geen dictaat van bovenaf: het is een organische ontwikkeling waarin ieder zijn zegje kan doen. Er wordt in openheid naar iedereen geluisterd en alle visies worden serieus genomen. Dat betekent dat je soms je zin krijgt en soms niet. Maar ieder is in staat om mee te sturen aan de ontwikkeling van Carmel.
Ik heb me binnen Carmel altijd senang gevoeld. Misschien zou ik binnen een ander bestuur ook prettig samenwerken, dat weet ik niet. Maar hier zit ik op mijn plek. Het Carmelgevoel sluit aan bij wat ik belangrijk vind en ik verwacht dat dit voor heel veel mensen binnen Carmel geldt.’ Dit artikel is onderdeel van het kennismakingskatern van Carmel dat in het najaar van schooljaar 2020-2021 uitkomt. Lees ook de rest van de artikelen:
Categorieën: Nieuws Tags: Kennis is maar de helft/ Kennismakingskatern/ Ruimte in verbinding Vertoningen: 1717