We leven in een bijzondere tijd: al tijden een demissionair kabinet, oorlogen, boeren die in opstand komen, een mogelijk vertrek uit Nederland van multinational ASML… Iedereen lijkt andere dingen te willen. Kunnen we als land iedereen die keuzes ‘zomaar’ geven? En welk effect heeft dit op onze leerlingen?

Onrust in de school

De opschudding en onzekerheid die dit veroorzaakt, is voelbaar in de scholen. Leerlingen vragen zich af welke houvast ze nog hebben, hoe hun toekomst eruitziet. Met te veel aan je hoofd, is het vanzelfsprekend dat leren ook niet optimaal lukt. Meer dan ooit is er behoefte aan begeleiding op dit vlak. We kunnen de wereldproblematiek op kleine schaal zeker niet oplossen, maar wat is dan wél onze taak?  

Zelfredzaamheid

We kunnen onze leerlingen helpen om zelfredzamer te worden. In de eerste plaats door de krachten te bundelen en met elkaar anders te kijken naar problemen. Groot en klein. Dus ook naar die van jezelf: niet hulpeloos om je heen kijken totdat iemand je redt, maar zelf de regie pakken door te vragen wat jou wél verder helpt (#dtv)!

Klein en groot

Onze krachten bundelen vraagt om echte verbinding, wederzijds begrip, en moeite doen om iemands verhaal te horen. Dit levert niet alleen mooie gesprekken op, maar ook nieuwe mogelijkheden en oplossingen. Voor, in de eerste plaats de kleine, maar misschien ook wel de grote problemen. Er is vaak meer mogelijk dan  je denkt. Zoals onze grondlegger Titus Brandsma zei: ‘We zijn niet op aarde om grote dingen te doen, maar kleine dingen op grootste wijze’. Een lijfspreuk die ons tot op de dag van vandaag nog altijd inspireert.

Deze blog is geschreven voor het aprilnummer van Carmel Magazine.


Fotografie: Annabel Jeuring