Soms lijkt lesgeven een hinderlijke onderbreking van je werkzaamheden. De ene toetsweek is nog maar net voorbij of de volgende herkansing of inhaaltoets dient zich alweer aan. Als die toets net op tijd is aangeleverd, komt de volgende toetsperiode al in zicht. En overal zijn deadlines voor; nogal wiedes, want het is waar de organisatie op drijft. De tijd tikt door, dus het aanleveren van materialen moet zorgvuldig en binnen de gestelde tijd gedaan worden. Ik heb meerdere malen ervaren dat juist deze deadlines vaak stressfactoren zijn. 

Stressfactor

Daarom nam ik me jaren geleden voor om deadlines wel aan te houden, maar ze niet langer meer als bangmaker te zien. Ik berust in het feit dat de volgende deadline zich binnenkort toch wel weer aandient, dus het is een illusie om te denken dat de stress voorbij is als ik dit ene belangrijke onderdeel heb aangeleverd. Zodra ik het zag als een normaal onderdeel van mijn baan, in plaats van me zorgen te maken of de ont-vanger het wel op tijd zou ontvangen, gaf me dat gek genoeg wat meer rust. De wereld stortte niet in als ik iets te laat aan zou leveren, en juist die bewustwording gaf me minder druk en zorgde er uiteindelijk voor dat ik er niet tegenaan zat te hikken en het toch op tijd inleverde.

Paradox

Misschien klinkt dat laatste als een paradox, maar het hielp me om de betrekkelijkheid van onze werkzaamheden in te zien. Natuurlijk, er staat veel op het spel; de organisatie verwacht jouw werk op tijd en de leerling verdient een goed doordachte en in elkaar gezette toets. Het is de ervaring die leert dat we dat na een paar jaren gewoon voor elkaar kunnen boksen, elke toetsweek en elk schooljaar weer. Deze blog moet bijvoorbeeld ook op tijd aangeleverd worden en er staat nog van alles op mijn to-dolijstje. Maar ik maak me er niet langer druk over, want het komt toch wel op tijd af, zoals altijd.

Kennis en vaardigheden

De bottom line is simpelweg dat het vele malen belangrijker is om een goede, enthousiaste leraar voor de klas te zijn. Eentje die openstaat voor échte gesprekken en zich oprecht verwondert over de leerervaringen die diens leerlingen tonen tijdens de les. Het toetsingsmoment, ook voor de leerlingen een levensgrote stressfactor, is er om het leren zichtbaar te maken. Het is het eindmoment van een leercurve (samen met het bespreken van die toets), maar niet het einddoel. Dat is namelijk de kennis en vaardigheden die overblijven bij de leerlingen nadat de toetsweek voorbij is en waar ze hun hele verdere leven baat bij hebben. Het liefst zonder te veel stress. 

Olaf Koot, docent Engels en mentor op Etty Hillesum Lyceum

Wil je meer verhalen lezen?
Check dan carmel.nl/vertel en deel ook jouw verhaal via de button 'Deel jouw ervaring met ons!'.   


Fotografie: Niki Kits-Polman