In het klimaatakkoord staat dat alle gebouwen straks klimaatneutraal moeten zijn. Dat wil zeggen: geen (negatief) effect op de klimaatverandering. Als onderwijsstichting vinden wij dat natuurlijk heel belangrijk. De allereerste maatregelen zijn al gedeeltelijk neergezet in ons meerjarenonderhoudsplan. Het heeft nogal wat voeten in de aarde. Huiseigenaren maken zich zorgen over wie er voor de kosten opdraait als zij van het gas af moeten. Maar ook scholen hebben die zorg. Als we straks niet meer aan de norm voldoen, wie betaalt dan de rekening?

We doen wat we kunnen. Leerlingen hebben recht op een gebouw waarin zij goed kunnen leren. En we willen leerlingen ook meenemen in dit proces. Naast de zonnepanelen die we op 31 van onze schoolgebouwen lieten plaatsen, investeren we ook in onderwijspakketten over zonne-energie. We willen leerlingen laten zien hoe het werkt en waarom dit zo belangrijk is.

Tijdens deze periode van de managementgesprekken bezoeken we als College van Bestuur alle Carmelscholen. Zo zag ik deze week op Carmel College Salland in Raalte en op Het Hooghuis in Oss de daken vol liggen met zonnepanelen. Dat ziet er goed uit! Maar duurzaamheid moet ook terugkomen in het personeelsbeleid. Op dit moment kunnen medewerkers van het bestuursbureau bijvoorbeeld deelnemen aan een gezondheidscheck. Daarnaast werken veel van onze scholen al volgens het concept ‘De gezonde school’. De kantines bieden (meer) gezonde keuzes aan. Ik krijg dan ook weleens van mijn nichtjes de vraag of ik wat kan doen aan de “groentelollies” in de kantine van hun Carmelschool, want die zijn ‘gewoon écht niet lekker’.

Een aantal scholen is ook bezig met vitaliteit. Eigenlijk alle scholen, want onderwijs is een topsport. Lesgeven aan leerlingen betekent dat je vanaf de eerste seconde al je aandacht en energie nodig hebt om in alle behoeftes te voorzien. Geen tijd om even voor je uit te mijmeren, het vergt volledige inzet van minuut tot minuut. Daarbij zijn we in het onderwijs goed in intervaltraining. De buitenwereld roept altijd hoe fijn het is dat we zoveel vakantie hebben, maar we werken dan ook iedere week meer dan de gemiddelde veertig uur. Dat heeft zo z’n voor- en nadelen. Wat anderen soms zien als jaloersmakende, lange vakanties, is door hard werken verdiend. Het blijft overigens, in het kader van die vitaliteit, een interessante vraag of het wel verstandig is om al die intervaltrainingen te doen. Moeten we met z’n allen misschien wat minder vakantie nemen waardoor we ook de werkdruk per week verminderen? Geen populair standpunt, maar wel de moeite waard om eens te onderzoeken.

De uitdagingen op het gebied van duurzaamheid spelen natuurlijk ook een rol in het traject dat we het komende jaar gaan opstarten: het herijken van onze Koers. Het huidige plan loopt tot 2020. We oriënteren ons alvast op de drie fases: wat hebben we af, wat zetten we door en wat gaan we nieuw aanpakken? Het is in ieder geval duidelijk dat in het huidige tijdsgewricht duurzaamheid een belangrijk topic gaat worden.

Geniet van een (hopelijk) duurzame vakantie!