De afgelopen weken zie je zowel in het nieuws als op sociale media allemaal universiteiten en hogescholen die het academisch jaar openen. Zo laat de voorzitter van het College van Bestuur van Saxion met interactie zien hoe de toekomst in techniek eruit zou kunnen zien met een robot met artificiële intelligentie. In Leiden laat de rector magnificus van zich horen over de herverdeling van de gelden richting technische universiteiten ten koste van de alfa- en gammawetenschappen. Er was zelfs een tweede opening in Leiden waarbij mensen protesteerden tegen deze verschuivingen van gelden in universitair onderwijs.

Bij Carmel gaat dit natuurlijk helemaal anders. Met zoveel locaties is er per locatie wel een bijeenkomst, maar zeker geen grote manifestatie. Voor mij bestond de opening van het schooljaar dan ook uit een schoolbezoek aan locatie Bruggertstraat van het Bonhoeffer College. Ik ervaar het altijd als een feestje om op uitnodiging een dagdeel op een school te mogen rondlopen. Het primaire proces in actie zien en waar leerlingen geprikkeld worden door een docent om zelf na te denken over de stof. Ook hoorde ik goede, ondersteunende en positieve feedback richting leerlingen om ze te helpen het volgende niveau te bereiken.

Op locatie Bruggertstraat is veel aandacht voor de nieuwe lichting bruggers, waarbij de paniek toeslaat als ze hun eerste huiswerk moeten maken in de vorm van woordjes leren. Want hoe pak je dit in godsnaam aan?! Zoals ik altijd doe, streek ik neer bij een groepje leerlingen in de kantine. ‘Mag ik jullie een vraag stellen?’, vroeg ik. Waarop een leerling antwoordt: ‘Já! Dat was al een vraag.’ Gelukkig mocht ik nog wat meer vragen stellen en er volgden mooie gesprekken over wat deze school voor hen nou zo waardevol maakt.
Het is alvast een mooie oefening voor dit schooljaar, want we starten met het traject van het vormgeven van de nieuwe Koers 2025. We gaan in gesprek met zowel (oud-)leerlingen als medewerkers van onze Carmelscholen, maar ook met de wereld om ons heen. Denk hierbij aan afleverende basisscholen, vervolgonderwijs en jeugdzorg. Wij proberen vanuit onze Carmelwaarden goed onderwijs neer te zetten. Maar wordt dit ook zo ervaren en geapprecieerd door anderen? Daar willen we achterkomen!

In eerste instantie gaan we leerlingen en recente oud-leerlingen vragen naar de toegevoegde waarde van hun jaren op een Carmelschool. Van de oud-leerlingen, die op dit moment nog studeren, willen we vooral horen wat zij hebben gemist. Later in het jaar nemen we deze kennis mee in grote dialoogbijeenkomsten die we organiseren op verschillende plekken in het land. Hier willen we van de wereld binnen én buiten Carmel horen wat hun aandachtspunten zijn. In een traject van ongeveer een schooljaar gaan we de nieuwe Koers vormgeven. Dat wat goed is, zetten we uiteraard voort. Maar we zijn ook erg geïnteresseerd in nieuwe elementen die mensen binnen en buiten onze organisatie ons meegeven.
Boven alles draait de toegevoegde waarde van Carmelonderwijs om ontmoetingen van mens tot mens. In mijn schoolbezoek bij de opening van het nieuwe schooljaar was het overduidelijk dat kennis hier maar de helft is en de ontwikkeling van de mens centraal staat. En daar word ik blij van, want dat is waar we het voor doen met elkaar!