Het einde van het schooljaar nadert. De examens zijn voorbij. In het onderwijs staan deze weken in het teken van vertrek. Dit levert altijd bijzondere momenten op. 

Leerlingen nemen afscheid

Onze geslaagde leerlingen ontvangen hun diploma. Klaar voor die volgende stap naar een mooie baan, opleiding of studie. Ze vertrekken niet zonder te zijn toegesproken. Met woorden die kenmerkend zijn voor de leerling, die de schoolperiode beschrijven en die vaak ook mooie complimenten bevatten. Met die woorden laat de school zien dat iedere leerling gekend, gezien en gehoord is. 

Waarom het onderwijs

Niet alleen leerlingen nemen afscheid. Ook collega’s, die bijvoorbeeld met pensioen gaan. Sommigen gaven meer dan veertig jaar les. Altijd een bijzonder moment. Ik vind dat een enorme prestatie, die veel lof verdient. Zeker als je gaat rekenen hoeveel leerlingen er wel niet door deze docent geholpen zijn in hun ontwikkeling. Op de vraag wat hen al die jaren motiveerde als leraar, antwoorden zij bijna allemaal: “de leerling”. Het geeft duidelijk aan wat mensen beweegt om in het onderwijs te werken. Op de tweede plaats komt altijd “de school en het team”. De samenwerking met collega’s verbindt en geeft werkplezier. Soms krijg ik als antwoord: “ik heb al die jaren zoveel mogen leren”. Ook een prachtige samenvatting van iemands loopbaan.  

De warmte van woorden

Sommige collega’s vertrekken naar een nieuwe baan of maken een vervolgstap in hun loopbaan. Daarvan blijft een aantal binnen Carmel, bijvoorbeeld in een nieuwe functie, of ze schuiven door naar een andere Carmelschool. Het is goed om te zien dat een schoolbestuur van het formaat Carmel zoveel mogelijkheden kan bieden. Anderen vertrekken natuurlijk naar andere scholen of gaan zelfs buiten het onderwijs aan de slag. 
Bij een afscheidsetentje van een collega trof de warmte van de woorden mij. Deze collega voelde zich echt thuis in de Carmelcultuur. In de toespraken werden complimenten uitgesproken, dankbaarheid getoond en tegelijkertijd ook stilgestaan bij de moeilijkere momenten. Dat hoort ook bij vertrek. Niet alles gaat goed of gemakkelijk en ook dat mag gezegd worden.

Mooie woorden zónder afscheid

Zelf nam ik ook afscheid. Nog niet van Carmel natuurlijk, maar van een Raad van Toezicht waarvan ik ruim vijf jaar lid was. Overladen met mooie woorden reed ik naar huis. In de auto realiseerde ik mij dat je eigenlijk vaak pas bij een vertrek hoort wat iemand echt in je zag, in je waardeerde of in je bewonderde. Waarom vertellen we elkaar dat eigenlijk niet vaker? Even stilstaan bij wat die leerling of collega bereikt heeft. Wat hij of zij voor jou betekent. Waar je je waardering, lof of bewondering over wilt uitspreken. Gewoon een paar mooie woorden. Zónder dat er een afscheid voor nodig is. Een goed voornemen voor het nieuwe schooljaar.


Fotografie: Annabel Jeuring