We hebben een heerlijke zomer genoten. Althans: dat hoop ik voor jullie. Op het moment van schrijven (medio juni) zijn veel landen in Europa van kleur verschoten, oftewel het reisadvies van steeds meer landen is verschoven van oranje naar geel en groen. Dus dat heeft mogelijkheden geboden om de vleugels uit te slaan, de grens te verleggen en afstand te nemen van thuis en het werk. En dat was nodig, want wat zijn we afgelopen jaar razend druk geweest met de wisselende omstandigheden en we zijn met regelmaat overvallen door het gevoel van voortploeteren en 'overleven'. 

Door met wat meer afstand terug te kijken op dat knotsgekke schooljaar wordt er veel zichtbaar. Zo geven onze leerlingen bijvoorbeeld aan dat ze in het vervolgonderwijs missen dat wij ze voldoende “executieve vaardigheden” hebben bijgebracht. Ja, er zijn in het digitale onderwijs inderdaad veel leerervaringen verloren gegaan. Tegelijkertijd is er ook veel moois te zien. Er zijn veel minder kinderen blijven zitten. We zijn ons nóg bewuster van het belang van het mentoraat. Er wordt veel minder getoetst voor het cijfer (summatief) maar veel meer formatief (de leerontwikkeling). Onze digitale vaardigheden zijn sterk verbeterd. En bepaalde groepjes leerlingen bleken juist baat te hebben bij digitaal onderwijs.

Van de letterlijke afstandelijkheid van afgelopen jaar wil ik graag afscheid nemen in het komende schooljaar. Wat ik dan ook hoop is dat een aai over de bol, nabijheid, handdruk of zelfs een incidentele knuffel weer kunnen en mogen. Dat zijn mooie manieren om de ander aandacht te geven en te laten merken dat de ander gekend is. Want óók dat willen we onze leerlingen meegeven: je bent wie je bent, en dat is per definitie altijd “goed genoeg”. Zou dat ook in de menukaart van het NPO passen, vraag ik me af? Of voegen we dat gewoon zelf toe? Ik wens ons allen hoe dan ook een inspirerend en goed schooljaar toe!