Blog Elies Schledorn
dinsdag 7 november 2023
‘Mevrouw, heeft u iets dat op een voederbak lijkt?’ Een guitig koppie met vrolijke kijkers kijkt me aan. Uhm, een voederbak? ‘Ja, ik speel straks namelijk een non-binaire cavia en zo’n voederbak maakt het dan compleet.’
We zijn in de eerste klassen bezig met het thema “huis en thuis”. Vragen als: wat maakt een huis een thuis, wat heb je nodig om je ergens thuis te voelen? Kun je je ook op een andere plek thuis voelen dan binnen je eigen gezin en zo ja waar ligt dat dan aan? We hebben het ook over regels. ‘Mevrouw, wij hebben geen regels’, hoor ik regelmatig. ‘Ah oké, dus als ik bij jou op de koffie kom dan mag ik over de tafel lopen?’ ‘Uh nee, natuurlijk niet.’ ‘Aha, dit zijn dan wat je noemt “ongeschreven regels”. Afspraken die eigenlijk heel vanzelfsprekend zijn. Net zoals op school.’
Eten jullie de maaltijden samen? De avondmaaltijd meestal wel maar het ontbijt niet. Nogal wat leerlingen gaan zonder ontbijt de deur uit. ‘Ja mevrouw, daar heb ik dan echt geen tijd meer voor hoor. En oja, we mogen tijdens het eten niet op onze mobiel. Maarja, m’n ouders doen dat wel. Dat is voor hun werk, zeggen ze dan. Duhu.’
Een vraag die ook langskomt is of ze zich thuis voelen op hun nieuwe school. Voor een grote groep is dit het geval maar voor een aantal is het ook nog erg wennen. Al die wisselende gezichten van docenten, wisselende vakken en de pauzes in een zee van leerlingen. Dit geeft niet iedere leerling de gelegenheid om even tot rust te komen en weer op te laden.
*Inmiddels is het schooljaar weer een paar weken oud. Ook nu zijn er vast genoeg leerlingen die hun weg letterlijk en figuurlijk nog moeten vinden. In het gebouw, in de klas, met hun mentor en alle nieuwe docenten. Stel je eens voor: die zes weken tussen je vertrouwde groep 8 naar een totaal andere beleving. Of van de bekende onderbouw- naar de onbekende bovenbouwlocatie. Leuk maar óók best spannend. De leerlingen hebben ons nodig om te aarden. En ja: de stormingfase, hoe lastig ook soms, ligt in het verschiet. We helpen de leerlingen met duidelijke afspraken en onderlinge afstemming.
Inmiddels tover ik ergens een bak vandaan, die de goedkeuring van de leerling kan wegdragen. Na het serieuzere denk- en schrijfwerk oefenen groepjes leerlingen geestdriftig hun toneelstukjes. Rode draad hierin is welke regel zij graag zouden willen veranderen. Hoe pak je dat dan aan? Wanneer vraag je om een gesprek met je ouders/verzorgers? Hoe start je zo’n gesprek? Hoe ga je ermee om als je (eerst) tegengas krijgt? De regel bij deze opdracht is dat beide partijen tevreden zijn aan het eind van hun onderhandeling. Het is vermakelijk wat ze allemaal opvoeren. Jammer dat jullie niet even om de hoek kunnen meekijken. Nu rest alleen nog die non-binaire cavia… Enfin, de leerling weet in ieder geval wél wat de term non-binair inhoudt, hoor ik, terwijl hij het uitlegt aan een klasgenoot. Elies Schledorn, docent levensbeschouwing en mentor op Twents Carmel College
Categorieën: Nieuws/ Blogs/ Uitgelicht Tags: Carmel Magazine/ Blog/ Elies Schledorn Vertoningen: 408