Het kwartje viel 43 jaar geleden tijdens een stage in het speciaal basisonderwijs. Aanvankelijk twijfelde ik over een loopbaan in het onderwijs, ik zag mezelf niet in een reguliere basisschool voor de klas staan. Maar tijdens die stage wist ik: dít is het, ik wil iets betekenen voor jongeren die wat extra aandacht nodig hebben.’

‘Sindsdien heeft dat als een rode draad door mijn loopbaan gelopen. Ik werkte in het speciaal onderwijs, in het praktijkonderwijs, op een vmbo-zorglocatie... Van de eerste tot de laatste dag met evenveel plezier. De spontaniteit, de echtheid van de leerlingen: ik heb er zoveel energie en arbeidsvreugde uitgehaald! Ik wilde iedere leerling bij naam kennen. Pas toen ik bovenschools directeur werd, lukte dat niet meer. Eerst had ik daar moeite mee. Maar het was een logische stap, en op beleidsniveau kun je ook veel voor leerlingen betekenen. Op 1 maart ben ik met pensioen gegaan. Ik heb een goede opvolger, ik laat het met vertrouwen los. Mijn boodschap voor Carmel is om vooral vast te houden aan die prachtige missie en visie waarin het gaat om de mens. Systemen en bureaucratie zetten het menselijk belang in het onderwijs soms op de tweede plaats. Weersta die druk. Laat bij Carmel de mens centraal blijven staan.’