Het wekelijkse ritueel van écht naar school gaan hebben we gelukkig weer opgepakt.
Daarnaast mogen we al een tijdje ook andere wekelijkse gebruiken oppakken. Zo geniet ik – misschien nog wel meer dan vroeger – al weer weken op zaterdagochtend van mijn kopje koffie op de Oude Markt in Enschede, en van de markt met fruit en kibbeling.
Zo hoop ik binnenkort weer regelmatig te kijken naar de opvolger van De Wereld Draait Door, de Vooravond, en natuurlijk zondagavond (“bord-op-schoot") om 19.00 uur naar Studio Sport.
Dan líj́kt het alsof er niets veranderd is.
Vanuit een onverschillige houding – met veel pessimisme – zou je kunnen denken: Is er nog hoop? Ja, een hoop ellende. (Levi Weemoed)
Maar als je vanuit een betrokkenheid bij deze aarde en bij onze samenleving het een en ander aanschouwt, kun je ook met hoop en optimisme zeggen: ‘We moeten het ánders doen’:
“Hoop is datgene in ons, dat volhoudt, ondanks alle bewijzen van het tegendeel, dat er iets beter ons te wachten staat als we de moed hebben om ernaar uit te reiken, om ervoor te werken en om ervoor te vechten.” (Barack Obama)
Het oppakken van rituelen ademt al een optimisme uit en kan ervoor zorgen dat je met meer hoop en aandacht naar de toekomst gaat kijken. Wat zijn jouw rituelen? Vertel!

Peter van Lange, docent