Ons verhaal, het verhaal van Stichting Carmelcollege, is een verhaal van een organisatie in beweging.

In 1923 met enkele klassen op twee kleine scholen gestart; tegenwoordig bieden we ruim 35.000 leerlingen onderwijs op ongeveer 50 locaties door heel Nederland, verzorgd door circa 4.100 medewerkers. Onze scholen zijn van oudsher sterk lokaal verankerd.

De naam Carmel danken we aan de religieuze orde van Broeders en Zusters van Onze Lieve Vrouw van de Berg Karmel, ofwel de karmelieten. In 1922 richtten de karmelieten Stichting Carmelcollege op. Een jaar later nam de Stichting in Oss en Oldenzaal de zorg op zich voor een katholieke middelbare school, tot emancipatie van ‘elke mens, heel de mens en alle mensen’. De karmeliet Titus Brandsma was hierin een belangrijke kartrekker.

In 1929 introduceerde hij het adagium ‘Kennis is maar de helft’; een peidooi voor brede vorming: persoonlijke ontwikkeling, socialisatie en kwalificatie van elke leerling.

Titus Brandsma benadrukte echter niet alleen het belang van brede vorming, hij zei ook iets over pedagogiek: Wil je een leerling vormen, dan kun je niet voorbij aan het mens-zijn van de leerling. Leerlingen hebben allerlei ervaringen, gevoelens en gevoeligheden die meespelen in de mate waarin ze open (kunnen) staan voor het opdoen van kennis.

Beide opvattingen zijn in de loop der jaren erg belangrijk geweest voor Carmelscholen, en klinken ook nu nog door in onze visie op onderwijs.

Na de Tweede Wereldoorlog breidde het aantal scholen van Stichting Carmelcollege zich uit. Behalve dat ze Carmelschool zijn (geworden) hebben onze scholen ook een eigen traditie opgebouwd – soms zichtbaar in de naamgeving van de school. De verbinding tussen Carmelscholen bestaat uit een combinatie van gezamenlijke pedagogische waarden en ruimte voor ieders eigenheid.

Hoewel we sinds 1968 formeel losgemaakt zijn van de Karmelorde klinkt onze geschiedenis door in onze identiteit en kernwaarden.