Mijn naam is Marc Bolscher en ik ben 43 jaar jong. Net als velen (zoals ik vaak hoor van anderen) wist ook ik na het behalen van mijn havodiploma echt niet wat ik wilde gaan doen. Geen enkel vak op de middelbare school vond ik echt leuk. Dit betekent overigens niet dat ik mijn middelbare schooltijd als een vervelende periode heb ervaren. Integendeel! Ik bewaar er enorm goede herinneringen aan. De sfeer op school, de humor van en de omgang met een aantal docenten. Ik denk er nog met veel plezier aan terug.

Ik was echter zo’n leerling met heel andere interesses, zoals ik ze nu ook wel eens in de klas zie. Je bent 16 jaar en je wilt wat (of niks). School zag ik als een noodzakelijk kwaad en het behalen van een diploma zag ik meer als een must van mijn ouders dan van mijzelf. De economische vakken vond ik het minst vervelend. Na vervolgens mislukt te zijn op de heao stond ik na het behalen van mijn meao-diploma weer voor de keus van een vervolgopleiding. Inmiddels was ik een paar jaar ouder en een stuk serieuzer. De lerarenopleiding tot docent economie, dat leek me wel wat. Maar wat als ik er na vier jaar anders over zou denken? Ik heb er daarom toch voor gekozen de opleiding bedrijfseconomie te gaan volgen. Mijn latere “switch” is dus niet zomaar uit de lucht komen vallen.

Na het behalen van mijn diploma heb ik ruim tien jaar in het bankwezen gewerkt als adviseur voor bedrijven. In deze functie ben je het eerste aanspreekpunt voor ondernemers. Je adviseert en beoordeelt onder andere investeringsvraagstukken en financieringsverzoeken voor hun onderneming, maar ook voor hun privésituatie. Ik vond het geweldig hierbij een sparringpartner te kunnen zijn voor ondernemers en collega’s. Na een aantal jaren werden de financiële producten echter steeds meer gestandaardiseerd, waardoor ik mijn werk steeds minder leuk begon te vinden. In mijn “bankperiode” heb ik ook enkele jaren meegewerkt aan een project op een middelbare school. Ik hielp daarbij leerlingen met hun profielwerkstuk. Ik vond dat een geweldige ervaring. Hoe leuk is het je kennis te kunnen delen met leerlingen en vragen te beantwoorden waar je zelf niet bij stilstaat? Overigens meestal heel goede vragen! Leerlingen die ongeïnteresseerd leken, bleken door ze te “triggeren” opeens helemaal niet ongeïnteresseerd, maar tot heel creatieve dingen in staat.

Mijn bankfunctie vond ik steeds minder leuk en omdat ik graag zelf de regie houd, heb ik op basis van de ervaringen en het goede gevoel ongeveer zeven jaar geleden besloten de stap naar het onderwijs te zetten. Ik dacht: “Het is nu of nooit.” Ik ben begonnen met de tweedegraads lerarenopleiding tot docent economie en tijdens de verschillende stages merkte ik al dat ik het juiste besluit had genomen. Niet alleen het lesgeven is erg leuk, maar ook de gesprekken met de leerlingen over hun belevingswereld zijn onbeschrijfelijk. Zowel voor als tijdens de lessen, in het mentoraat, en ook in pauzes en tijdens uitstapjes. Natuurlijk was de stap die ik heb gezet groot en spannend. Immers, wat als ik geen baan zou kunnen vinden of als ik toch niet geschikt zou zijn als leraar? Ik heb wel een verantwoordelijkheid naar mijn gezin toe. Je komt er echter maar op één manier achter. Gelukkig heb ik nog geen enkel moment spijt gehad van deze stap. Lees verder