Wat is nou de kunst van het onderwijs? Kunst is een creatief proces: je wilt iets moois scheppen, bedenkt een onderwerp, schaaft bij en neemt afstand. Je gaat in op details, overziet het geheel en op een gegeven moment is het goed. Ondertussen werk je hard, het is vakmanschap, maar het geeft je ook energie.  
In mijn vorige blog schreef ik, dat ik in gesprek wilde met Carmeldocenten over Samuel Paty en het aangaan van de dialoog hierover met je leerlingen. Afgelopen weken sprak ik met kleine groepjes docenten en had ik een-op-eengesprekken met docenten uit het hele land. Zelfs docenten van buiten Carmel reageerden op de blog. Uit de gesprekken bleek al snel dat iedereen het tot zijn/haar taak rekent om het gesprek over Paty in de klas te voeren.  

De afgelopen weken zie je zowel in het nieuws als op sociale media allemaal universiteiten en hogescholen die het academisch jaar openen. Zo laat de voorzitter van het College van Bestuur van Saxion met interactie zien hoe de toekomst in techniek eruit zou kunnen zien met een robot met artificiële intelligentie. In Leiden laat de rector magnificus van zich horen over de herverdeling van de gelden richting technische universiteiten ten koste van de alfa- en gammawetenschappen. Er was zelfs een tweede opening in Leiden waarbij mensen protesteerden tegen deze verschuivingen van gelden in universitair onderwijs.