We hebben een nieuwe, nou ja, ‘we’... Beter geformuleerd is het eigenlijk: ‘zé’ hebben een nieuwe. Ten minste, dat houd ik mezelf steeds voor. De rest van het gezin wilde het namelijk graag en ik liever niet. Dus: ‘ze’ hebben een nieuwe hond, de vorige hond is eind 2018 overleden. Heel verdrietig was dat. Ik dacht: na al dat verdriet: nu zal er wel geen meer komen. Maar dat schatte ik verkeerd in, de ‘nieuwe honden’-lobby bleek te sterk en hield niet op.

“Er zijn twee dingen die een kind van zijn ouders moet krijgen: wortels en vleugels.” (Johann Wolfgang von Goethe, 1749-1832).
Op grond van mijn ervaringen thuis in mijn gezin, en die van mij in het onderwijs, vind ik bovenstaande uitspraak van Goethe goed passen bij opvoeding en leren. Twee onderdelen – wortels en vleugels – die met elkaar verbonden zijn, maar die je beiden ook weer moet kunnen “loslaten”.

Ja, we liggen op koers, na juni volgt juli en dan rollen we zo de vakantie in. De dagelijkse 'Tour du jour' versterkt bij mij dat gevoel. Nog “even aanzetten en dan uitbollen" de vakantie in. Uit de woordkeus blijkt de hobby van de schrijver. De klok tikt deze maanden voor de vakantie wat sneller, het is alsof de tijd zich verdicht.

Als ik van de personeelskamer op mijn school – Bonhoeffer College, locatie Van der Waalslaan in Enschede – naar mijn leslokaal loop, kom ik langs een aantal kleurrijke ramen die een mooi effect creëert in de gang als de zon erdoor schijnt.

In het klimaatakkoord staat dat alle gebouwen straks klimaatneutraal moeten zijn. Dat wil zeggen: geen (negatief) effect op de klimaatverandering. Als onderwijsstichting vinden wij dat natuurlijk heel belangrijk. De allereerste maatregelen zijn al gedeeltelijk neergezet in ons meerjarenonderhoudsplan. Het heeft nogal wat voeten in de aarde. Huiseigenaren maken zich zorgen over wie er voor de kosten opdraait als zij van het gas af moeten. Maar ook scholen hebben die zorg. Als we straks niet meer aan de norm voldoen, wie betaalt dan de rekening?