Op donderdag 31 oktober mocht ik in een discussiepanel zitten in het kader van ‘10 jaar Onderwijsgeschillen’. Met de invoering van de WMS (Wet op de medezeggenschap) is er één organisatie gekomen waar onder andere deze geschillen worden behandeld. Centraal gebundelde expertise kan kwaliteitsverhoging beter ondersteunen. Voor klachten van leerlingen, ouders en medewerkers zijn er diverse instanties, waaronder natuurlijk de onafhankelijke klachtencommissie van Carmel.

Het huidige plan loopt af in 2020, maar een nieuwe koers is al in de maak. Nog dit schooljaar praten betrokkenen binnen en buiten Carmel erover mee.

“Mam, wat dééd je vroeger dan na school”? Ze gruwen bij het idee geen internet, Netflix of mobiel te hebben. Als ik dan zeg dat ik huiswerk maakte (lachsalvo van de oudste), muziek luisterde (middelste rolt met de ogen) en graag boeken las en appeltaart bakte (ongelovige blik van de jongste), kan ik werkelijk zeggen dat ik volgens mij niets heb gemist. Zij zijn blij met een nieuw seizoen van Riverdale, 13 Reasons Why en Stranger Things; ik was blij met de Top 40 op vrijdagmiddag met Lex Harding. Verandering.

Op 2 november is het Allerzielen, de dag waarop we extra aandacht schenken aan mensen die ons ontvallen zijn. Zowel binnen onze Carmelgemeenschap als daarbuiten. Collega Peter van Lange schreef er een prachtig gedicht over: "Het is goed om hier te zijn".

Scholen besteden veel aandacht aan onderwijsvernieuwing. Ze zijn steeds op zoek naar lesvormen om leerlingen gemakkelijker en beter te laten leren. Maar vindt de leerling dat ook? En vragen we ze dat genoeg? Het woord is aan het vernieuwde Carmelpanel, dat zijn tanden zet in de stelling: ‘Niemand weet beter dan de leerling wat een goede les is’