Ik verkeer in meerdere werkelijkheden. Natuurlijk verkeer ik in de Coronawerkelijkheid en die is geïsoleerder dan de werkelijkheid van voorheen. Mijn wereld is veel kleiner geworden, ik zit nauwelijks meer achter het autostuur op de A1, op weg naar de Carmelscholen of de VO-raad. 

Tot voor kort gingen mijn gedachten bij het woord “Corona” uit naar een Mexicaans biertje. Dat is in korte tijd veranderd. De uitbraak van het virus in Wuhan, de mondiale verspreiding ervan en de reële kans op een pandemie leidt tot een onvoorstelbare media-aandacht. Op de kaart met besmettingen prijkt nu ook Nederland. Als professioneel schoolbestuur kun je niet anders dan je zo goed mogelijk voorbereiden, ondanks het gevoel dat het allemaal “nogal gehypet wordt”. Inmiddels draait het Carmel crisisteam volop en volgen we de aanwijzingen van de experts van de GGD en het RIVM nauwgezet.

Ik zit nog na te genieten van de Carmel Hattiedag die plaatsvond in november. Professor John Hattie komt jaarlijks naar Nederland voor het congres ‘Leren zichtbaar maken’. Dit jaar was het Carmel gelukt om een exclusief programma met Hattie te organiseren voor 300 Carmelmedewerkers. Een mooie mix van docenten, schoolleiders en leerlingen kwam vol verwachting samen.

"Een goed begin is het halve werk
Maar een goed begin is maar de helft
De tweede helft, maar ikke hoef geen help"

Meneer, weet u waar ik afgelopen zaterdag naar toe ben geweest? Naar Normaal! Leuk hè? Ik vond dat zooo gaaf. Bent u wel eens bij Normaal geweest, want u komt toch uit de Achterhoek? Dat vind ik zo grappig hè, dat u uit de Achterhoek komt, net als Normaal. Woont u daar ook vlak bij in de buurt? Ze zijn wel een beetje lomp ja, maar wel heel gaaf.
Trouwens meneer, u heet Jos hè? Dat vind ik zo’n leipe naam. Leip ja.