Blog Karin van Oort
dinsdag 27 oktober 2020
Een zwarte bladzijde in de wereld en het onderwijs: de Franse docent Samuel Paty werd vermoord door een 18-jarige moslimextremist. We zitten met z’n allen al in een soort overlevingsstand en dit gebeurt er maar “bij”, terwijl deze gebeurtenis heel essentieel is voor de rol van de docent. Je kunt de dialoog voeren over onderwerpen waarover je het niet met elkaar eens bent, maar dat moet kunnen in onze maatschappij. Hierbij mogen mensen verschillende opvattingen hebben, zonder dat ze onthoofd worden.
Nu zijn er verschillende acties en herdenkingen: in Nederland werden bloemen gelegd bij het monument van Theo van Gogh en de president van Frankrijk kende tijdens een nationaal eerbetoon de “Légion d'Honneur” toe aan Paty. Ik keek dit op televisie en dacht: ‘Logisch, maar wel makkelijk.’ Want wat is nou niet makkelijk? Dat is wat onze docenten zouden kunnen doen, namelijk het gesprek aangaan in de klas. Dit zijn zaken die aankomen op de functionele waarde van de docent, maar ook van onze samenleving. Zo’n situatie zou bij voorkeur in een klas besproken moeten worden. Elke mens, heel de mens en alle mensen. Ik vroeg me af of het zou gebeuren. Tussen het overleven door, met leerlingen die thuis in quarantaine zitten en digitale ouderavonden. In het verleden heb ik, ook in onderwijssituaties, gezien dat het nog best ingewikkeld is om het over dit soort dingen te hebben.
Wat hebben de mensen in onze organisatie, onze docenten, nodig om het hierover te hebben? In de klas, daar waar het daadwerkelijk interessant is, spannend en waar het soms schuurt. Denken docenten misschien ‘hier moet ik het óók nog over hebben’ of denken ze ‘hier ga ik het maar niet over hebben’? Kan dit ook in Nederland gebeuren? En wat gebeurt er als je het hierover hebt in de klas: kan dat of is dat een risico? Ik heb behoefte om hierover te praten met docenten die deze overweging hebben gemaakt. Wat doet deze gebeurtenis met jou en het gevoel om docent te zijn? Waarom heb je het wel bespreekbaar gemaakt of waarom niet? En zo ja: hoe gaat zo’n gesprek en welke gevoelens spelen bij jou en bij de leerlingen? In deze tijd is het natuurlijk niet verstandig om naar scholen toe te gaan, maar ik nodig een aantal Carmeldocenten uit om het hier (in digitale vorm) over te hebben.
Ben je Carmeldocent en wil je hierover met mij in gesprek? Meld je dan via k.vanoort@carmel.nl.
Categorieën: Nieuws/ Blogs/ Uitgelicht Tags: College van Bestuur / Karin van Oort / Blog Vertoningen: 2439